bu olayda bi şemsiye var ama niye şemsiye var ?

okuyun abi bunu !

yolda ilerliyorum. hava baya bi soğuk ..paltom var üzerimde ,atkı sarmışım burnumun üstüne kadar.ellerimi ceplerime sokmuşum ,marketten geliyorum heralde, sağ bileğimden market poşeti sarkıyor .bileğimde poşetin ağırlığından ötürü az hissedilir çok hissedilmez bir acı var ama katlanılmaz değil .hatta hiç umrumda değilmiş gibi duruyo zaten.ağır aksak sallana sallana yürüyorum .sağımdan solumdan insanlar geçip gidiyor.onlarda baya sıkı giyinmiş yüzlerinden düşen bin parçalar dağılıp on bin parça falan olmuş yada olmamış nebiliyim.sağ yanımdan poşetime sürünerek şişko bi kadın geçiyor geçerken dikkatimi de çekiyor ,cüssesinin aksine bayada hızlı gidiyor hayret ,o benden uzaklaştıkça çektiği dikkatim de geriliyor geriliyor ve kadının soldan başka bi yola sapmasıyla inceldiği yerden kopup bana geri dönüyor.etraftan gelip geçen insanlar giderek azalıyor, azalıyor bir süre sonra benden başka hiç kimse kalmıyor koskoca sokakta. hepsi birşekilde sağdan yada soldan yollarını saptırmış olucak herhal.Hayır ! durun bi dakika yalnız değilmişim leyn önümden bi adam yürüyor. grili siyahlı uzun ,yakaları kalkık bi palto giymiş ,onunda elleri ceplerinde benim gibi. sol bileğinden bir şemsiye sarkıyor. solak mı acaba diye geçiriyorum içimden eğer öyleyse sayısal zekası iyidir bunun haaa diyorum kendi kendime .neden sonra yağmurun çiselemeye başladığını farkediyorum bu durumu farketmemle birlikte poşetimin içinde eti puf olduğu izlenimine kapılıyorum bi an ,midem caz diye bi cazlamayla sallanıyor sanki ,niyese artık saçma!
sonra adam şemsiyesini açsın diye bekliyorum ama oralı olmuyor.hatta bileğinde bi şemsiyesi olduğunu unutmuş gibi bir yürüyüşü var.siz hiç bileğinde şemsiyesi olduğunu unutmuş adam yürüyüşü gördünüz mü ?
cevap vermeniz için sormadım gerilmeyin hemen :)
aslında şemsiyesinin orda olduğunun farkında belkide ,sadece ceplerinde az ılınmış ellerini dışarı çıkarıpta biraz daha fazla üşütmek istemiyor olsa gerekdi.bunları düşünürken adama baya yaklaştığımı farkediyorum yani uzunlamaya bi adım atsam çat diye ayakkabısının arkasına basarım ayakkabısı ayağından çıkar şap diye ıslak zemine basar benide oracıkta evire çevire dövermi yoksa ben mi öyle saçmalıyorum bilemiyorum yoo biliyorum ben öyle saçmalıyorum heralde yani . ben böyle bi yandan kendi kendime saçmalayıp bi yandan adamdan uzaklaşmak adına adımlarımı yavaşlatmaya çalışırken pat diye adamın şemsiyesi önüme düşüyor .böyle bir şeyi hiç beklemeyen ben gayr-i ihtiyarı duruyorum, şemsiye tam ayaklarımın dibinde .şemsiyesinin düşmesiyle adamda istem dışı geriye dönüyor şemsiyeyi göremeden beni farkediyor önce, ben hala şemsiyeye bakıyorum ama o bana bakıyor hissediyorum!
hava soğuk .yağmur oldukça ıslanmış, (hızlanmış diycektim affedersiniz yada affetmezsiniz kendiniz bilirsiniz.)sokak bom boş uzaklardan bir yerlerden belli belirsiz köpek havlamaları yahut araba homurtuları gelmiyor.ben hala şemsiyeye bakıyorum adam bana bakıyor görmüyorum ama hissediyorum.başımı kaldırıp ona bakmakla şemsiyeye uzanmak arasında kararsızlığa düşüyorum.içim bulanıyor, kararsızlığa düşmek ne kötü şey bea diye düşünüyorum hala şemsiyeye bakıyorum...şemsiyede şemsiyemiş hani (:
:to be continued yani
devam edecek :P